خیلی ها باید هر روز دستکم سه چهار تا « خیلی دوستت دارم » از همسرشان بشنوند وگرنه دل شان می گیرد و غمگین می‌شوند. خیلی‌ها نیازی به عاشقانه شنیدن، حس نمی‌کنند و همینکه شریک زندگی کنارشان است، کافی می دانند.

بعضی ها می گویند عشق باید در عمل ثابت شود چه فایده که هی به زبان ابرازش کنیم. بعضی ها سر تأسف تکان می دهند که عشق باید ذکر زبان عاشق باشد وگرنه در آمد و رفت روزها و شب ها از یاد می رود و فراموش می شود.

این نیاز ممکن است در برخی افراد اصلی ترین نیاز باشد و در برخی یک نیاز فرعی. برای کسانی که دوست داشتن و دوست داشته شدن اصلی ترین نیاز محسوب می شود همه « عزیزم » ها ، « عشقم » ها و « دوستت دارم » ها ارزش دارند و دل شان می خواهد همین ها را هم به محبوب شان بگویند.

در برخی افراد اما این نیاز، جزو نیازهای اصلی نیست و آنقدرها اهل ابراز عشق نیستند و ناراحت هم نمی شوند طرف مقابل مثل خودشان رفتار کند.

لازم است که در گفتگوهای اولیه پیش از ازدواج بفهمید شیوه ابراز عشق طرف مقابل تان چگونه است و سپس آن را با شیوه ای ابراز عشقی که انتظار دارید طرف مقابل داشته باشد مقایسه کنید. به نظرتان شاید این مطلب بسیار ساده به نظر برسد اما همین مسأله اگر به درستی بررسی نشود، در طول سال های پس ازازدواج به یک چالش تبدیل خواهد شد.

تصور کنید زنی که عادت دارد محبتش را هر روز با گفتن « دوستت دارم » به همسرش ابراز کند و روزی یکبار در ساعت اداری با تلفن همراه شوهرش تماس بگیرد و حالش را بپرسد با مردی زندگی کند که حتی عادت به ابراز علاقه ندارد و احساس می کند اگر همسرش چیزی نیاز ندارد، تماسش با تلفن همراه او در ساعت اداری بی معناست و تمرکز او را به هم می ریزد.

به نظرتان این دو نفر دچار چالش نمی شوند؟ زن این داستان همانطوری با شوهرش رفتار می کند که انتظار دارد شوهرش با او رفتار کند. مرد هم انتظار دارد مانند خودش با او رفتار شود.

در واقع ظرف نیاز به محبت مرد، صبح ها با دیدن لبخند همسرش پر می شود و دیگر بیش از آن احتیاج ندارد اما ظرف نیاز به محبت زن، با گوش کردن به عاشقانه های همسرش پر می شود.

خطر وقتی پدیدار می شود که یکی از دو طرف، از لبریز شدن ظرف محبتش دلزده شود و آن دیگری، برای پر کردن ظرف محبتش به مرجعی خطرناک پناه ببرد یا از شرایطش ناراضی و در نهایت خشمگین شود.

گرچه وظیفه شما سنجش شیوه ابراز علاقه طرف مقابل و سطح نیاز او به دوست داشته شدن است اما در نظر داشته باشید که شیوه صحیح ابراز عشق از دیدگاه روانشناسی هم کلامی و هم غیرکلامی است یعنی اولاً همیشه یادتان باشد ابراز عشق برای زندگی مشترک در هر سن و سالی که باشید، به اندازه نان شب واجب است و ثانیاً، به همان اندازه که سعی می کنیم در رفتار نشان دهیم طرف مقابل را دوست داریم باید هر از گاه در قالب کلمات هم این محبت را اثبات کنیم.